باور مکن که زنده بمانم بدون تو

گوشه ی صحن قدس، همان جایی که تکان تکان های پرچم ِگنبد پیداست، مثل مسیحی ها به وقت اعتراف، پیش کشیش اعظم، زانو بغل کرده بودم و اعتراف می کردم و از بابت همه چیز شرمنده بودم، خیلی زیاد! که صدای یک نفر از آن طرف تر، بین صدای قدم زدن ِ زائران و پر و بال زدن کبوترها بلند شد: دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت؛ جایی ننوشته ست گنه کار نیاید ..

خودت دعا کن جانم،
دعا کن که بمانم پای همه ی قول و قرارها.

دلم برای تو…آیا دل تو هم تنگ است؟!
صدای هق هقِ… گویا دل تو هم تنگ است!
ببین! نمی‌شود این قدر دور بود از هم!
بیا… قبول… بفرما! دل تو هم تنگ است!
من از مسافت این جاده‌ها نمی‌ترسم
اگر بدانم آنجا دل تو هم تنگ است
اگر بدانم گاهی به یاد من هستی
و چند ثانیه حتی دل تو هم تنگ است-
پرنده می‌شوم اما… نمی‌پرم بی تو
پرنده می‌شوم و تا دل تو هم تنگ است-
برای تو پر پرواز می‌شوم حتی
اگر در آن سر دنیا دل تو هم تنگ است!
اگر در آن سر دنیا…اگر در آن دنیا…
اگر بدانم هرجا دل تو هم تنگ است-
بدون مکث می‌آیم که باورت بشود
دلم برای تو…حالا دل تو هم تنگ است؟!
نغمه مستشارنظامی

---

پ.ن:پست های امام رضایی، شاید برایتان خسته کننده و تکراری شده باشد.برای دل خودم می نویسم ..