چون ما را با درد بدنیا می آورد و بلافاصله با لبخند می پذیرد
چون شیر شیشه را قبل از اینکه توی حلق ما بریزند ، پشت دستشان می ریزند
چون وقتی توی اتاق پی پی می کنیم زیاد با ما بداخلاقی نمی کنند
و وقتی بعدها به زندگی شان تیرکمون می زنیم فقط می گویند: خب جوونه دیگه، پیش میاد!
چون وقتی تب می کنیم، آن ها هم عرق می ریزند
چون وقتی توی میهمانی خجالت می کشیم و توی گوششان می گوییم سیب می خوام، با صدای بلند می گویند منیرخانوم بی زحمت یه سیب به این بچه بدهید و ما را عصبانی می کند
چون وقتی پدرمان ما را به خاطر لگد زدن به مادر کتک می زند، با پدر دعوا می کنند
چون وقتی در قابلمه غذا را برمی دارند، یک بخاری بلند می شود که آدم دلش می خواهد غذا را با قابلمه اش بخورد
چون وقتی تازه ساعت یازده شب یادمان می افتد که فلان کار را که باید فردا در مدرسه تحویل دهیم یادمان رفته، بعد از یک تشر خودش هم پابه پایمان زحمت میکشد که همان نصف شبی تمامش کنیم
چون وسط سریال های ملودرام گریه می کنند
چون بعد از گرفتن هدیه روز مادر، تمام فکر و ذکرش این است که مبادا فروشندگان بی انصاف سر طفل معصومش را کلاه گذاشته باشند
چون شبهای امتحان و کنکور پا به پای ما کم می خوابد اما کسی نیست که برایش قهوه بیاورد و میوه پوست بکند
چون موقع سربازی رفتن ما، گریه می کند و نذر می کندو پوتین هایمان را در هر مرخصی واکس می زند
چون وقتی شب عروسی ما داماد ازش خداحافظی میکند با چشمانی پر از اشک سفارشمان را میکند و ما را به داماد میسپارد
چون وقتی که موقع مریضیش یک لیوان آب به دستش می دهیم یک طوری تشکر می کند که واقعا باور می کنیم شاخ قول شکانده ایم
چون موقع مطالعه عینک می زند و پنج دقیقۀ بعد در حالیکه عینکش به چشمش است میپرسد:این عینک منو ندیدین؟
چون هیچوقت یادشان نمی رود که از کدام غذا بدمان می آید و عاشق کدام غذاییم ،حتی وقتی که روی تخت بیمارستانند و قرار است ناهار را با هم بخوریم
چون همان جا هم تمام فکر و ذکرشان این است که وای بچم خسته شد بس که مریض داری کرد
و چون هروقت باهاش بد حرف میزنیم و دلش رو برای هزارمین بار میشکنیم، چند روز بعد همه رو از دلش میریزه بیرون وخودش رو گول میزنه که بخشش از بزرگانه
چون مادرند !
مطلب سرقتی؛ منبع هم نمدونم.
به بهانه ی جای خالی مامانمون که رفته مکه :(
عکس هم صرفا جهت مردم آزاری و تحریک احساسات آش خورها :دی
(+)
