چیزی ز ماه بودن تو کم نمی شود/ گیرم که برکه ای، نفسی عاشقت شده ست

عزیز ِ خوب ِ من
بی نهایت_نگاه کن!بی نهایت!_ از اینکه فردا، یک گوشه از گوهرشادت نشسته ایم و نگاه هایمان به گنبد طلایی ات گره خورده و صدای امین الله می آید و باد برایمان عطر تو را می آورد؛ خوشحالم.