*من جز تو مولایی ندارم؛ جز کربلا جایی ندارم ..

یک جاهایی هست که آدم هم کیش می شود هم مات، بی آنکه بخواهد و بفهمد. یک جاهایی هست که هم می شود گریه کرد هم نمی شود. یک جاهایی هست که ته دل ِ‌آدم خالی می شود. یک جاهایی هست که دم ها به سختی بازدم می شوند. یک جاهایی هست که دل ها میگیرند،‌ یک جور حزن بی اشک. یک جاهایی هست که قلب ها در جایشان بند نمی شوند. یک جاهایی هست که دلت می خواهد بنشینی یک گوشه،‌ زانو بغل بگیری و فقط چشم باشی و نگاه. یک جاهایی هست که گره ِ بغض ها بعد از بازگشت تازه باز می شوند یکی یکی. یک جاهایی مثل کربلا.
حضرت آقا؛‌ دلتنگی ها در کلمات نمی گنجند. من دارم فراموش کار می شوم. فاصله ها بس نیست؟

*(+)

بغض نوشت:
عزیزجان و دلم؛ حضرت مجتبی
آخر یه روز برات یه گنبد طلا می سازیم ..(+)