جمعه نوشت72

 بگو حافظ دل خسته ز شیراز بیاید، بنویسد: که هنوزم که هنوز است

چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده ست؟

اینجا نائب زیارت شما هستند(+)
الهی کربلایی بشم و نجف بمیرم

هوای حرم، هوای شب جمعه زد به سرم

دلم آن گوشه ترین ِ سمت راست ِحریمتان را میخواهد، همان جایی که همه ی متعلقات حرم توی چشم ها قاب می شود، که بروم بنشینم کنار آن کُلمن های نارنجی. باد بوزد و پَر چادرم توی هوای صحن و سرایت تکان تکان بخورد و باران نرم نرم ببارد و همینطور که نگاهم به ایوان طلایت گره خورده، یک کسی که نفسش حق است، از همان نزدیکی ها، با صدای پر از بغض و غصه بخواند: مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَزیزُ وَاَ نَا الذَّلیلُ وَهَلْ یَرْحَمُ الذَّلیلَ اِلا الْعَزیزُ؛ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْعَظیمُ وَاَ نَا الْحَقیرُ وَهَلْ یَرْحَمُ الْحَقیرَ اِلا الْعَظیمُ؛ مَوْلاىَ یا مَوْلاىَ اَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَ نَا الضَّعیفُ وَهَلْ یَرْحَمُ الضَّعیفَ اِلا الْقَوِىُّ و من تمام غربت و تنهایی و غصه و دل ِ‌پُر دردت و همه ی شب هایی که در دل چاه آه کشیدی را گریه کنم خوب ِمن ..

+این عکس دقیقا همان گوشه ی دوست داشتنی ست.

دقت کنید کلمن های نارنجی هم هستند :)

++نمیدانم چرا تولد بعضی ها که می شود آدم بغض میکند
مثلا سیزده رجب، سوم شعبان،پانزده ماه رمضان ..
تولد بعضی ها...

مناجات امیرالمومنین.فرهمند(+)

دخترهای بابایی!

از بچگی وقتی این سوال ِ‌لوس ِ همیشگی را می پرسیدند که مامانت را بیشتر دوست داری یا بابات؟ خیلی تند و سریع میتوانستم محکم بگویم بابام! اما از آنجایی که از همان طفولیت درک و شعور بالایی داشتم میگفتم هردو را یک اندازه! و تا امروز که دارم اینجا مینویسم، این موضوع را فقط خودم میدانستم که بابا عزیزتر است و دوست ترش دارم، حتی اگر به خودش هم نگفته باشم و حتی اگر اصلا به روی خودم هم نیاورده باشم و حتی اگر نتوانم از این لوس بازی های دخترانه درآورم و حتی اگر همه فکر کنند من آدم بی احساسی هستم! و حالا که نزدیک به سی روز است ابوی مان در مکه روزگار میگذرانند این دلتنگی ها جمع شده و هی چپ و راست به داداش بزرگه که حکم مرد خانه را پیدا کرده غر میزنیم که اگه بابا بود فلان، اگه بابا بود بمان، اگه بابا بود این کارو برام میکرد، اگه بابا بود بش میگفتم، حالا بذار بابام بیاد! و مخلص کلام اینکه دلمان بابایمان را میخواهد حتی اگر مثل سابق یکهو در اتاق را باز کند و توی چارچوب در بایستد و با دیدن ما این وقت شب، پای کامپیوتر، بگوید: هوالعشق! و فقط نگاه مان کند! از آن نگاه ها! [ که البته من اصلا بیدی نیستم که با این نگاه ها بلرزم]

 

به بهانه ی روز پدر

برسد به گوش ِ آن خوب ترین

قدم نو رسیده مبارک عزیز ِ‌جان و دلم
جان ِ‌جوادت ..
[حرف های خصوصی]
!

جمعه نوشت 71

پارسال داداش کوچیکه یه شعر نوشت و یه نقاشی کشید با paint گفت بذارش برای جمعه نوشت ها، که من یادم رفت! دیروز وقتی داشتم کامپیوترم رو نظم میدادم دیدمش. با هر کلمه ای که تایپ میکردم کلی خندیدم:دی به خصوص مصرع آخر که اصن معلوم نیست با چی هم قافیه و ردیفه :)))

دلم گیرد ز دوری ات یا صاحب الزمان

دوری ز تو و غم در چشمانمان یا صاحب الزمان

هر جمعه که آید شور دیگر در دلمان

هست دلمان مشتاق دیدارتان یا صاحب الزمان

 

عطش دل هامان ز وصالت یا مهدی

مرحم دل های ضخمی ست یا مهدی

ده به من یا مولا مددی

شرمسارم ز گناه یا مولا مددی

من ز فرقتت نالانم یا مولا فرجی

عالم و عالمیان ز دوری ات نالانند یا مهدی           

تویی سرور این جهان یا مهدی

عالمیان؛ برخیزید که منجی عالم در راه است!

لایمکن الفرار ز تیر نگاه ِ تو ..

هر وقت دلتان گرفت، هر وقت غصه تان شد، هر وقت بغض راه گلویتان را سد کرد، هر وقت حوصله تان ته کشید، هر وقت مشکلات پشت سرهم ردیف شد، هر وقت قلبتان شکست و هر وقت از همه جا و همه کس بریدید، بروید یک گوشه خلوت، چشم هایتان را ببندید و صدوده مرتبه ذکر بگیرید:

یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلی.

حلول ماه رحمت و اعیاد پیش رو مبارک

بخوانید:(+)

بشنوید:(+)

جمعه نوشت 70

یا ابن الحیدر،‌ حضرت غیور

وقت است که باز آیی ...

اصفهان شهر گنبدهای فیروزه ای

هوای اردی بهشت جان میدهد برای اصفهان گردی.می شود هر وقت حوصله ی هیچ چیز و هیچ کس را نداشت، دست به جیب از پایین تا بالای چهارباغ را گز کرد و از اینهمه زیبایی که خدا ریخته اینجا لذت برد و هر وقت گوش ها از حرف های تکراری پر شد، روی سی و سه پل قدم زد و به صدای آبی که خدا ارزانی مان داشته گوش داد و لبخند ِ آدم های شهر را بعد از چندماه خشکی دید و غرق لذت شد و هر وقت دل ها بهانه ی حرم گرفت، پناه برد به گلستان شهدا و با دیدن لبخند شهید خرازی جان دوباره گرفت و هر وقت هوس عکاسی داشت رفت باغ پرندگان و یا همین نزدیکی ها، باغ گلها و از هنرنمایی خدا شگفت زده شد و هر وقت رفیق پایه داشت میدان امام را وجب به وجب قدم زد و بازارهایش را زیر و رو کرد و به صدای تق تق چکش ِ میناکارها و مس گرها گوش داد و فالوده خورد. اینجا، اردی بهشت که می شود هوای بهاری جان میدهد برای همه چیز!

به بهانه "هفته نکوداشت اصفهان" که گذشت!

جمعه نوشت 69

امید غریبان تنها کجایی؟ چراغ سر ِقبر زهرا کجایی؟
تجلی طاها، گل اشک مولا، دل آشفته ی داغ آن کوچه غم ،
گرفتار گودال خونین، گرفتار غم های زینب، سیه پوش قاسم،
عزادار اکبر، گل باغ لیلا، پریشان دست الم گیر سقا،
نفس های سجاد، نواهای باقر، دعاهای صادق،
کس بی کسی های شب های کاظم، حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه،
تمنای هادی، عزیز دل عسکری، پس نگارا بفرما کجایی؟ کجایی؟

با صدای محمود کریمی: ارزش دانلود و دیدن دارد.خیلی قشنگه(+)

متاسفانه شما در این مرحله قرعه کشی پذیرفته نشده‌اید.*

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکم آتش افروخته ام را

بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

*قرعه کشی اعتکاف حرم امام رضا