بس کن رباب سر به سر غم گذاشتی؛ اصلا خیال کن که تو اصغر نداشتی

بعد از کربلا

ام البنین

یک عمر شرمنده ی رباب بود ..

امان از شام

خرابه های شام

آخرعاقبت بی عمویی ست ..

(+)

بیا برگرد خیمه ای کس و کارم

الان انْکَسَر ظَهری

جان ِ‌دلم، کمرم .. آه برادرم

میکشی پا به زمین

کمرم میشکنی

(+)

آب به خیمه نرسید فدای سرت

مشک که افتاد؛

دل رباب ریخت ...

تا مشکت ُ تو آب زدی

موجای دریا شد آروم

(+)

خواهم که بوسه ات زنم اما نمی شود؛‌جایی برای بوسه که پیدا نمی شود

یک شبه هم میشود پیر شد

وقتی همه حاصلت، ارباً اربا شود ...

Title-less

عین خیالش نیست، دست چپ افتاد گفت فدای رقیه. دست راست افتاد گفت صدقه ی سر سکینه. چشم تیر خورد گفت پیش کش اصغر. تمام فکر و ذکرش پیش بچه هاست که : فوقف العباس متحیّرا ..

خدا امید هیچ کس را نا امید نکند!

همین یک خط مرا دیوانه می کند؛ تصدقت شوم حضرت دل شکسته ..

ام ترونه کیف یتلظی عطشا

تلظی یعنی آنقدر بی حس و بی جان و بی رمق است که فقط و فقط گاهی دهان باز و بسته می کند.

خیال کن ماهی بیرون از آب را.

تلظی یعنی علی اصغر ..

ببار ای بارون

(+)

Title-less

قصه ی غریبی ست این ماجرای عطش! ولله که این شب ششم فرق دارد. این عطش شش ماهه با همه فرق دارد.طعم کوچه ای دارد، بنی هاشم نام. طعم آتش و در ... بوی زهرا و محسن اش از قامت این طفل شش ماهه می آید... یا لیتنی کنّا معک. به فدای محسن کرب و بلا...

امان از دل رباب ..

قل موتوا بغیظکم

 فبم تستحلون دمی؟

 بغضً لابیک

آه ..

محسن کربلا

هی میرود هی می آید. هی میرود هی می آید. هی میرود هی می آید. دل دیدن رباب را ندارد

امانت هایش یکی یکی ..

علی اصغر هم پَر!

فدای دل ِ‌ پُر غصه ت حضرت تنها

بس کن رباب حال تو بهتر نمیشود

این گریه ها برای تو اصغر نمیشود

(+)