*تو می روی به سلامت، سلام ما برسانی ..

حضرت ارباب؛

چقدر تـــا تو با قطــارهـا سفـر کند دلش؟
چقدر بـگـــذرنـد زائـــرانـت از مـقــــابلش؟

چقدر بـــادهـــای دوریـــت مچـــالــه اش کنند؟
و دوستان به روزهـــای خوش حواله اش کنند؟

 

*نشستم به تماشای چندباره رفتنت

و سال ها جاماندنم و دلم .. (+)

باران که می بارد تو می آیی ..

ღان الله بالناس لرئوفٌ رحیمღ

گاهی وقت ها هست که خدا می آید پایین، کنار بنده اش مینشیند، گره ِ بغض هایش را باز می کند و دانه دانه ی اشک هایش را پاک، و دم گوشش زمزمه می کند: غصه نخور بنده ام، و عسى أن تکرهوا شیئا و هو خیر لکم وعسى أن تحبوا شیئا و هو شر لکم ..

و چقدر بعدترش، که به این آیه ایمان آوردی، دلت می خواهد سر در بغلش پنهان کنی و گریه کنی که انقدر خدای خوبی ست و تو دیر فهمیدی؛ نفهمیدی!

*عشق را زیر باران باید جست

*سهراب سپهری

کاش های خوب

شب باشد
من باشم و تو باشی و امام رضا
و صدای امین اللهی که آرامش، روانه ی دل هامان می کند

عکس از وبلاگ سه نقطه

الیس الله بکاف عبده؟

*لاَتَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا

غم مخور، خدا با ماست!

*آیه ی چهل سوره ی توبه

---

دیالوگ نوشت:

ریبن: «یه ضرب المثل هست که میگه "اگه خدا با ماست، پس کی با اوناست؟"»
آپهام: «اگه خدا با ماست، پس کی می‏تونه علیه ما باشه؟»
ریبن: «آره... چی بگم...»