ღان الله بالناس لرئوفٌ رحیمღ

گاهی وقت ها هست که خدا می آید پایین، کنار بنده اش مینشیند، گره ِ بغض هایش را باز می کند و دانه دانه ی اشک هایش را پاک، و دم گوشش زمزمه می کند: غصه نخور بنده ام، و عسى أن تکرهوا شیئا و هو خیر لکم وعسى أن تحبوا شیئا و هو شر لکم ..

و چقدر بعدترش، که به این آیه ایمان آوردی، دلت می خواهد سر در بغلش پنهان کنی و گریه کنی که انقدر خدای خوبی ست و تو دیر فهمیدی؛ نفهمیدی!