برسد به گوش ِ آن خوب ترین

قدم نو رسیده مبارک عزیز ِ‌جان و دلم
جان ِ‌جوادت ..
[حرف های خصوصی]
!

جمعه نوشت 71

پارسال داداش کوچیکه یه شعر نوشت و یه نقاشی کشید با paint گفت بذارش برای جمعه نوشت ها، که من یادم رفت! دیروز وقتی داشتم کامپیوترم رو نظم میدادم دیدمش. با هر کلمه ای که تایپ میکردم کلی خندیدم:دی به خصوص مصرع آخر که اصن معلوم نیست با چی هم قافیه و ردیفه :)))

دلم گیرد ز دوری ات یا صاحب الزمان

دوری ز تو و غم در چشمانمان یا صاحب الزمان

هر جمعه که آید شور دیگر در دلمان

هست دلمان مشتاق دیدارتان یا صاحب الزمان

 

عطش دل هامان ز وصالت یا مهدی

مرحم دل های ضخمی ست یا مهدی

ده به من یا مولا مددی

شرمسارم ز گناه یا مولا مددی

من ز فرقتت نالانم یا مولا فرجی

عالم و عالمیان ز دوری ات نالانند یا مهدی           

تویی سرور این جهان یا مهدی

عالمیان؛ برخیزید که منجی عالم در راه است!

لایمکن الفرار ز تیر نگاه ِ تو ..

هر وقت دلتان گرفت، هر وقت غصه تان شد، هر وقت بغض راه گلویتان را سد کرد، هر وقت حوصله تان ته کشید، هر وقت مشکلات پشت سرهم ردیف شد، هر وقت قلبتان شکست و هر وقت از همه جا و همه کس بریدید، بروید یک گوشه خلوت، چشم هایتان را ببندید و صدوده مرتبه ذکر بگیرید:

یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلیُ یاعلی.

حلول ماه رحمت و اعیاد پیش رو مبارک

بخوانید:(+)

بشنوید:(+)

جمعه نوشت 70

یا ابن الحیدر،‌ حضرت غیور

وقت است که باز آیی ...

اصفهان شهر گنبدهای فیروزه ای

هوای اردی بهشت جان میدهد برای اصفهان گردی.می شود هر وقت حوصله ی هیچ چیز و هیچ کس را نداشت، دست به جیب از پایین تا بالای چهارباغ را گز کرد و از اینهمه زیبایی که خدا ریخته اینجا لذت برد و هر وقت گوش ها از حرف های تکراری پر شد، روی سی و سه پل قدم زد و به صدای آبی که خدا ارزانی مان داشته گوش داد و لبخند ِ آدم های شهر را بعد از چندماه خشکی دید و غرق لذت شد و هر وقت دل ها بهانه ی حرم گرفت، پناه برد به گلستان شهدا و با دیدن لبخند شهید خرازی جان دوباره گرفت و هر وقت هوس عکاسی داشت رفت باغ پرندگان و یا همین نزدیکی ها، باغ گلها و از هنرنمایی خدا شگفت زده شد و هر وقت رفیق پایه داشت میدان امام را وجب به وجب قدم زد و بازارهایش را زیر و رو کرد و به صدای تق تق چکش ِ میناکارها و مس گرها گوش داد و فالوده خورد. اینجا، اردی بهشت که می شود هوای بهاری جان میدهد برای همه چیز!

به بهانه "هفته نکوداشت اصفهان" که گذشت!

جمعه نوشت 69

امید غریبان تنها کجایی؟ چراغ سر ِقبر زهرا کجایی؟
تجلی طاها، گل اشک مولا، دل آشفته ی داغ آن کوچه غم ،
گرفتار گودال خونین، گرفتار غم های زینب، سیه پوش قاسم،
عزادار اکبر، گل باغ لیلا، پریشان دست الم گیر سقا،
نفس های سجاد، نواهای باقر، دعاهای صادق،
کس بی کسی های شب های کاظم، حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه،
تمنای هادی، عزیز دل عسکری، پس نگارا بفرما کجایی؟ کجایی؟

با صدای محمود کریمی: ارزش دانلود و دیدن دارد.خیلی قشنگه(+)

متاسفانه شما در این مرحله قرعه کشی پذیرفته نشده‌اید.*

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یک قطره آبم که در اندیشه دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از من و از خویش برانم

یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم

این کوزه ترک خورد! چه جای نگرانی ست

من ساخته از خاک کویرم که بمیرم

خاموش مکم آتش افروخته ام را

بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم

*قرعه کشی اعتکاف حرم امام رضا

غصه نوشت

مادر مفقودالاثر را کسی نمی شناسد، جز آنکه یوسفش را گم کرده باشد

و یعقوب هم با همه آوارگی اش در راه یوسف، خبر زنده بودنش را داشت..!

شادی روح تمام مادرانی که پاره ی تنشان رفت و هیچ وقت برنگشت ..

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

خوش به حال مامان ها!

دیدن خیابان ها و گل فروشی ها و شیرینی فروشی ها و مغازه های شلوغ شهر و آدم های در حال خرید که محبت و مهربانی از چشم هایشان میبارید و آن آقای عینکی ِ کت و شلواری مسن با محاسن بلند و موهای سفید که با وسواس ِقشنگی، لباس های زنانه را زیر و رو میکرد خیلی لذت بخش بود.دونقطه لبخند پهن.

تفلده عید شما مبارک!

:|

از آدم هایی با عینک آفتابی قاب بزرگ، روی چشم هایشان و هندزفری چپانده شده توی گوش هایشان که خیلی شیک،‌بدون هیچ عکس العملی، نشسته اند توی اتوبوس، خوشم نمی آید! همان هایی که نمی شود نگاه شان را خواند و برایشان لبخند ِ‌ بی دلیل زد و لبخندشان را از چروک گوشه ی چشم و حرکت آهسته ی پلکشان دید، همان هایی که گوش هایشان صدای آدم را برای چند کلام حرف زدن نمی شنود،‌ همان هایی که نمی شود فهمیدشان! همان هایی که آدم را مجبور میکنند سر بگذارد روی شیشه ی کثیف اتوبوس و چُرت بزند!