به امید داشتن یک زن داداش خوب!

نمی دانم کجای برادر زن دادن خوشحالی دارد که بقیه خوش حال می شوند و من ناراحت؟ برادر داشتن، آن هم نه یکی!، از افتخارات همیشه ی من بوده و مایه ی حسرت دوستان ِ‌برادر نداشته! حالا اینکه آدم، برادرش را، با یکی دیگر شریک شود خوشحالی دارد؟ آن هم نه شراکت 50-50! شراکت 90-10، بلکُم98-2 :| به نظر من برادر زن دادن، زانوی غم بغل کردن هم دارد حتی! من خواهر ندارم_خوشبختانه!_ اما خواهرشوهر دادن، خیلی بهتر است. خواهر همیشه همان خواهر می ماند اما برادر که زن گرفت دیگر برادر نیست! می شود شوهر  ِ زن داداش! که برای حرف زدن و خندیدن و بیرون رفتن و تو سر و کله ی هم زدن باید حواست باشد که حالا دیگر، یکی هست به اسم زن داداش. :| 

پ.ن1: برادر ما همچنان مجرد است الحمدلله رب العالمین! این پست صرفا یک درددل بود

پ.ن2: من خیلی هم خواهر شوهر خوبی می شم! :|