چشم هایش را بسته بود و اذان می گفت، به "حی علی خیر العمل" که رسید فرشته از گردنش آویزان شد و بوسیدش. منوچهر "لا اله الا الله" گفت و مکث کرد. گردنش را کج کرد و به فرشته نگاه کرد " عزیز من، این چه کاری ست؟ می گوید بشتابید به سوی بهترین عمل، آن وقت تو می آیی شیطان می شوی؟"
فرشته چند تار موی منوچهر را که روی پیشانی خیسش چسبیده بود کنار زد و گفت "به نظر ِ خودم که بهترین کار را می کنم"
اینک شوکران.شهید منوچهر مدق به روایت همسرش
چه قــــــــــــــــ...ـدر زیبا!!
چه عکس خوشگلی!
کلی به دل نشست :)
(از اون گل های بلاگفایی) :دی
سلام.
عنوانی بهتر از این نیافتم :"یک عاشقانه ی آرام"
ترغیب شدم برای خواندنش.
نام نویسنده رو لطف می فرمائید؟
ممنونم
از مواقعی که مغزم به شدت هنگ میکنه وقتیه که به اجر همسرای شهدا فکر میکنم(ایضا به زجری که کشیدن...)
Like
صف میکشنددلتنگیهای من
چو دانه های تسبیح به نخ کشیده شده
چقدر بگردانم...دانه هارا
تا تو بیایی؟
اللهم عجل لولیک الفرج [گل]
ممنون از دعای خیرتان.
عاقبت به خیر باشید.
و ما که ندای اذان می شنویم و نشسته ایم!
یا علی