دعای خیر ِتو پشت ِتمام ِانسان هاست؛ کبوتران ِدعایت همیشه در سفرند ..
دوشنبه, ۲۰ آذر ۱۳۹۱، ۱۲:۴۹ ق.ظ
می دانی امام رضاجان؟ دلم می خواهد این بار بیایم رو به روی ضریحت روی آن پله های همیشه شلوغ به جای گِله های همیشگی، فقط و فقط و فقط بودنت را شکر کنم.
اکسیژن به چه کار می آید؟ من هوای حریم تو را کم دارم ..
عکس از سری آرزوهای لاممکن :|
- ۹۱/۰۹/۲۰
آنقدر هوای مشهدش را کرده ام که دارم می میرم! ولی حیف که دوستان هم خیلی دلشان می خواهد! وگرنه شده با پای پیاده همین الآن راهی مشهد بودم!
یا علی