اوضاع قاراشمیش

بعضی وقتا زندگی یه جوری میشه که کاری ازت برنمیاد جز گریه کردن، و این یه جوری، جوریه که گریه هم نباید بکنی و این برای من که نصف عمرم رو در حال تحت تاثیر قرار گرفتن و گریه کردنم، سخت ترین کار ممکنه.

[...]

عزیز جان و دلم، قشنگم..

اگر بودی چه بهترین تیرماهی می شد ، چه بهترین تابستانی..

کاش بودی.

سلام.وبلاگ خوبی داری به وبلاگ منم سر بزن!

به طور نامحسوس یا شاید هم محسوسی هرچی وسایل ارتباطی گسترده تر میشه ارتباطات کم رنگ تر میشه.کاش این پیشرفت تکنولوژی، بیشتر از این دیگه پیش نره! کاش هنوز تو قدیما بودیم، حالا نه در اون حد قدیمی که جلوی باجه های تلفن و اداره پستش صف می شد، قدیمایی که می نشستیم پای کامپیوتر به وبلاگ نویسی و وبلاگ خونی و کامنت گذاری، نه مثل حالا که اوج توجه مون به هم یک لایک ساده ست، همینجوری خالی خالی!
پ.ن: حس خوب خواندن کامنت ها را دریغ نکنید لطفا :-)